بسم رب الشهداء و الصدیقین
جفا در حق شهدا
تقدیم به تمام شهدا بخصوص شهدای گمنام
روزگاری بود خانواده ای شاد و مسرور از اینکه خداوند سبحان به آنان پس از گذشت چندین سال طاقت فرسا و طولانی نوزادی پسر به آنان عطا کرده بود که این طفل صغیر تنها فرزند آنان محسوب می شد زیرا آنان دیگر از طراوت جوانی به در آمده بودند .
گذشت زمان برای آنان خیلی زود رقم میخورد و آن نوزاد کوچک را روز به روز تبدیل به جوانی برومند و زیبا میکرد.
اما از جفای روزگار این بود که مزدوری زنازاده با تمام قوا و دشمنان قسم خورده اسلام بنا را بر این نهادند که بنیان تازه تأسیس اسلام را به کلی نابود کرده و با خاک یکسان کنند تا کفار بار دیگر بر این مردم مسلط گردند.
آنان آمدند تا ناموس و دین مردم باغیرت مسلمان ایران را به تاراج ببرند تا دیگر نامی از اسلام وجود نداشته باشد.
آن جوان برومند که تنها سرمایه آن خانواده بود تصمیم گرفت تا در برابر آن بیگانگان بایستد و از ناموس و دین خود دفاع کند.
جفای روزگار جوان را از پدر و مادر پیر خود جدا کرد و پا در میدان جهاد اصغر گذاشت{ چون به فرموده ی امام خمینی جهاد اکبر مبارزه با هوای نفس است}تا به ندای هل من ناصر ینصرنی امام دوران خود لبیک گفته و با صدای بلند بگوید هیهات مناالذلة و خون خود را به خون امام بی کفن و عریان خود متصل کند.
پس از مدتی خداوند خون آن جوان را به خون مولایش پیوند داد تا برای ابد زنده و جاویدان بماند.
آری او رفت تا ما در آسایش باشیم * او رفت تا ما در امنیت باشیم*او رفت تا ما بار دیگر پس از دوران سیاه پهلوی در زیر سلطه طاغوت نباشیم* آری او رفت تانسل بعدی او بوجود آید تا بدانند مردان دوران قبل برای دفاع از ناموس خود رفتند و خون دادند.
اما
اما...
اما آن نسل بعدی که بوجود آمدند و بزرگ شدند و در آسایش و امنیت کامل به سر میبرند نه تنها قدر دان آنان نیستند بلکه این چنین جواب آن همه رشادتهای شهدا را میدهند.
به گفته خداوند کریم که (هل جزاء الإحسان إلا الإحسان)آیا جزای نیکی جز نیکی نیست؟این است!
این است معنی قدردانی از شهدا
این است نتیجه آن همه دلیر مردی و مجاهدت که ثمره آن امنیت کنونی جامعه است
آیا ما نباید دخترانمان را به خاطر خون بهای شهدا به حفظ حجاب تشویق کنیم 
آیا ما نباید پسرانمان را به پاسداری از ارزشهای شهدا و شهادت ترغیب کنیم
مگر آنان که رفتند زن وفرزند وخانواده نداشتند،مگر پدر و مادر و کار وزندگی نداشتند ودل نداشتند که
همه آنان را ترک کردند تا دختران و پسران ما در امنیت باشند
مگر آنان به خاطر حراست از نوامیس مردم و خود ،جان با ارزش خود را در راه خداوند کریم ندادند تا زنان و دخترانمان با عزت و در امنیت کامل از خانه های خود خارج شوند .
آیا جوانان کنونی دوران ما نباید از شهدا درس گرفته و پاسدار خون آنان بوده و در حفظ و حراست از نوامیس مردم کوشا باشند
یا این چنین باید به خاطر هوای نفس خود به دنبال ناموس مردم بروند و به آنان و شهدا خیانت کنند
زن که مظهر حجب وحیا و قداست است باید این چنین در امنیت کامل به خاطر رشادتهای شهدایمان از خانه خود خارج شود و به خون آنان خیانت کنند
براستی چرا جامعه ما به سمت غرب در حال کشیده شدن است و مردم ما تمایل به عریان شدن دارند؟
چرا تئاتر و فیلمهای سینمایی ما رنگی از اسلام ندارد؟
چرا دختران ما بعضی به خون شهدا احترام گذاشته و برخی عملا شهدا را نادیده میگیرند؟
چرا در جامعه مسلمان ما حرمت اختلات زن و مرد شکسته شده است؟
چرا مردم دیگر به شهدا اهمیت نمیدهند و آن لاله ها را دارند به فراموشی می سپارند؟
چرا مردم عکسهای شهدا را میبینند ولی عکس آنها عمل میکنند؟
آری آن پدر و مادری که تنها فرزند خود را پس از سالها انتظار نثار این انقلاب کردند حال باید با یک قاب عکس ساده درد و دل کنند و آنرا ببوسند و پیکر تک فرزند گمنام خود را روز و شب در کاروان شهدای گمنام جستجو کنند
دیگر وقت آن فرا نرسیده است که قدری خود را تکان داده و دلبسته به این دنیای فانی نبوده و زنگار غفلت از دل زدوده و در راستای احیای امر محمد و آل محمد و شهدای عزیزمان گامی برداریم ...
